Συναγερμός ανάγνωσης ...!

Σήμερα στο σχολείο μας έγινε κάτι διαφορετικό από τις προηγούμενες ημέρες. Πρέπει να ήταν την τέταρτη ώρα όταν ξαφνικά μια σειρήνα έδωσε το σύνθημα. Και τότε συνέβη κάτι μαγικό. Όλοι σταμάτησαν ό,τι έκαναν μέχρι εκείνη τη στιγμή, έβγαλαν ένα βιβλίο που είχαν κρυμμένο κι άρχισαν να διαβάζουν. Κι αυτό το έκαναν όλοι ... από τους μαθητές της πρώτης τάξης, τους δασκάλους, την κυρία του κυλικείου, τους γονείς που έτυχε να βρίσκονται μέσα στο σχολείο, τις κυρίες που φροντίζουν για την καθαριότητα, μέχρι τους μαθητές της έκτης και τη σχολική φύλακα. Όλο το σχολείο γέμισε με το ήσυχο βουητό των ανθρώπων που διάβαζαν, χαμένοι στους δικούς τους μικρούς κόσμους.

Κι ήταν οι λέξεις των βιβλίων που μας μάγεψαν και σωπάσαμε για λίγο, οι λέξεις των βιβλίων που μας έδωσαν φτερά και πετάξαμε έξω από τη σχολική τάξη. Ήταν και το μήνυμα του Βαγγέλη Ηλιόπουλου για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου που μας έκανε να νιώσουμε πως ...

Είμαι ένα βιβλίο. Είσαι ένα βιβλίο. Όλοι είμαστε βιβλία. Η ψυχή μου είναι η ιστορία που αφηγούμαι. Κάθε βιβλίο έχει τη δική του ιστορία να πει. Μπορεί να φαινόμαστε εντελώς διαφορετικά – άλλα μεγάλα, άλλα μικρά, άλλα πολύχρωμα, άλλα μαυρόασπρα, άλλα με λίγες σελίδες κι άλλα με πολλές. Μπορεί να συμφωνούμε ή να λέμε εντελώς διαφορετικά πράγματα. Όμως αυτή είναι η ομορφιά μας. Θα ήταν πολύ βαρετό να ήμασταν όλα ίδια. Καθένα μας είναι μοναδικό. Και καθένα από εμάς έχει το δικαίωμα να το σέβεσαι, να το διαβάζεις χωρίς προκαταλήψεις, να έχει τη θέση του στη βιβλιοθήκη σου. Μπορείς να έχεις τις απόψεις σου για εμένα. Μπορείς να ερευνάς, να κρίνεις και να σχολιάζεις ό,τι διαβάζεις. Μπορείς να με βάλεις πίσω στο ράφι ή να με κρατήσεις σφιχτά στην αγκαλιά σου και να ταξιδέψουμε μαζί πολύ μακριά. Αλλά ποτέ μην αφήσεις κάποιον να με πετάξει ή να με διώξει σε άλλο ράφι. Ποτέ μη ζητήσεις την καταστροφή μου ή μην επιτρέψεις σε κάποιον να με καταστρέψει. Κι αν έρθει κάποιο βιβλίο από άλλο ράφι στο δικό σου, γιατί κάποιος ή κάτι το έδιωξε μακριά, κάνε χώρο. Αν πας λίγο πιο κει, χωράει δίπλα σου. Προσπάθησε να νιώσεις όπως νιώθει. Κατάλαβέ το. Προστάτεψέ το. Μπορεί να βρεθείς εσύ στη θέση του αύριο. Γιατί κι εσύ είσαι ένα βιβλίο. Όλοι είμαστε βιβλία. Έλα, φώναξέ το δυνατά, ώστε να το ακούσουν όλοι: «Είμαι ένα βιβλίο, διάβασέ με»